در این کتاب به بررسی بن مایه های زیبا شناسی در آثار خوشنوبسی خطوط پهلوی و شکسته نستعلیق می پردازد. گردآوری اسناد دست نویس این خطوط وگزینش آن دسته از آثار که ویژگی های شاخص از حیث بدعت خوشنویسی دارند، پیش زمینه انجام مطالعه درباره سبک های موجود در این خطوط را فراهم آورده است. سعی مولف بر آن است تا با عکس برداری از دست نویس های خطوط مورد نظر، نمونه های مناسب را گزینش و مورد تحلیل قرار بدهد.
ساختار کتاب در چهار فصل به صورتی برنامه ریزی گردیده که پیوستگی های معناداری که در خطوط تاثیرگذار بر خوشنویسی پهلوی و شکسته نستعلیق وجود دارد را روشن سازد.
فصل اول در پی آشنایی با نگرش های گوناگونی است که گاه به صورت مستقیم و گاه غیر مستقیم به حضور خط در ایران پیش از اسلام پرداخته اند. فصل دوم با توجه به پراکندگی دست نویس های پهلوی، به بررسی فرآیند هنرمندانه خوشنویسی در این آثار و آشنایی با زمینه های شکل گیری هنر خوشنویسی در این خط می پردازد. فصل سوم به ظهور نگرش دین اسلام در خوشنویسی می پردازد. فصل چهارم در جستجوی بارقه های خوشنویسی در دورانی است که فردیت هنرمند خوشنویس ایرانی متجلی گشته است.