بررسی سیر تاریخی سفال زرین فام در جهان

در سرار تاریخچه سفالگری، از میان تمام شیوه های تزیین سفال، نقاشی زرین فام به دلیل درخشش و انعکاس رنگین کمانی اش بسیار مورد توجه و تحسین بوده است.

زرین فام معادل لوستر است و نوعی تزیین رو لعابی است که برای ایجاد جلای فلزی خاصی در سطح قطعات لعابدار استفاده می شود. سفالگران ایرانی در قرن های هفتم وهشتم هجری این نوع رورنگی ها را لیقه می نامیدند.

در این اثر بر اساس پژوهش های صورت گرفته، مشخص می شود که عراق نخستین خاستگاه سفالگری زرین فام است و کشوزهای خاورمیانه، از جمله مصر و سوریه وایران، بیشترین سهم را در تولید وتعالی آن داشته اند.

با بررسی برخی از نقوش زرین فام در هر منطقه، متوجه می شویم که همواره بخشی ازآن ها در شرق مختص نمایش صحنه هایی از دربار حاکم وقت بوده و در غرب نیز به نمایش نشان های خانوادگی اشراف اختصاص داشته است. از سوی دیگر، لعاب زرین فام در ایران، به دلیل انعکاس نور و درخشندگی منحصر به فرد خود، بیش از کشورهای دیگر در تزیین مساجد و اماکن متبرکه به کار رفته است.