قدرت،ثروت،منزلت و قشربندی اجتماعی در صدر اسلام (عصر نبوی)

قشربندی اجتماعی مقوله ای جامعه شناختی است که به نابرابری اجتماعی ساختارمند در جامعه توجه دارد. ساختار قومی و قبیله ای جزیره العرب و استفاده از واژه ها و مفاهیم اجتماعی چون شیخ و اشراف و بزرگان و جنگاوران. تجار و بازرگانان کنیز و برده نشانگر وجود گروه های اجتماعی مختلف در جامعه عرب پیشااسلامی است که بر اساس میزان برخورداری از قدرت ثروت و منزلت در لایه های مختلف اجتماع جای گرفته بودند. این لایه بندی ها و معیار های ایجاد کننده آن در دوره ی اسلامی متاثر از آموزه ها و مبانی فکری اسلام در معرض تغییر قرار گرفت. اثر حاضر ضمن بررسی قشربندی اجتماعی در دوره پیشااسلامی به چگونگی رده بندی اجتماعی در دوره نبوی نیز پرداخته است.